سلام. خوش به حالت كه هدفت روشن شدن است. اين چيزها اين روزها مثل كيميا ميماند./1.الزاماً هر (من) گفتني، شيطاني نيست. كما اين كه امام علي هم جايي در معرفي خويش ميفرمايد: انا الاول والاخر و الظاهر و الباطن. و انا بكل شيئٍ عليم. پس فرق است بين (من)ها./ 2.آن (من)ي شيطاني است كه به معناي من منهاي خدا باشد. يعني حتا به قدر ذره اي از خداوند انحراف داشته باشد. هر قدر خود را جداي از خدا تصور كند، به همان اندازه منحرف است./ 3.ولي خميني، چنين آدمي نبود. يعني خدا بهش چشانده بود طعم اتكا به غير خدا را. برايت بگويم: در اواخر عمر، به يكي از نزديكانش گفته بود: ميداني چرا از سال 42 تا 57 آواره بودم؟ زيرا، آن زمان يكي آمد پيشم و گفت:اين حرفهايت خطرناك است. من در جوابش، به عوض اينكه بگويم،شاه، به ياري خدا، هيچ غلطي نميتواند بكند، گفتم ما مردم را داريم. مردم نميگذارند شاه كاري بكند. و اين 15 سال آوارگي به خاطر آن فكر نابه جايم بود./ 4. احتمالا با بند 3، برايت سوآل پيش بايد، كه خب، چرا بعد 15سال، در بهمن 57 باز پيرمرد ميآيد و ميگويد من به پشتيباني ملت، دولت تعيين ميكنم.، اينجا مسئله فرق ميكند. چون تعيين كردن دولت در اسلام، منوط به اقبال ملت است. و اگر اقبال ملت نباشد، خميني كه هيچ، علي بن ابي طالب هم مجبور است به تحمل 25سال خانه نشيني./5.اگر باز هم مطلبي بود در خدمتم.