جسارتاً عرض ميشود، اگر نوشتن اين گونه مطالب، از مشهورات زمانه ما نبود، با نظرتان کاملاً موافق مي بودم!
اما اکنون مد روزگار ما است به کساني که از امر به معروف و نهي از منکر سخني به ميان مي آورند، از وزن گناهان و ريا و «گر حکم شود که مست گيرند» و سختي ازدواج و رندي و اين جور چيزها تحويل ميدهند؛ پس با نوشته شما مخالفم!
هر باطني براي تجلي اش، به ظواهري نياز دارد و هر شعوري به شعاري.
با اين همه، اگر اين گونه نوشته ها، در محدوده نقد درون گفتماني و از جهت تذکر به متدينين باشد، حرفي نيست ولي با عمومي شدن اين لحن، کاملاً مخالفم و آن را به ضرر همين حداقلهاي موجود ميدانم.
زياده عرضي نيست.